RFID – identyfikacja, odczyt i przetwarzanie unikalnych informacji

RFID to skrót od identyfikacji radiowej. Technologia ta wykorzystuje fale radiowe do bezprzewodowego i zdalnego odczytu lub wysyłania informacji. System RFID składa się ze znacznika lub etykiety, która zawiera unikalne informacje o przedmiocie lub osobie, do której jest przymocowana. Informacje są odczytywane przez czytnik RFID, a następnie przetwarzane przez inteligentne oprogramowanie.

Pasywne i aktywne systemy RFID

W pasywnych systemach RFID czytnik i antena odczytu wysyłają sygnał radiowy do taga. Pasywny tag RFID nie ma własnego źródła energii, ale wykorzystuje odebrany sygnał do aktywacji. Potrzebują tylko mikroczipa i anteny, są tańsze, mniejsze i łatwiejsze w produkcji niż aktywne tagi. Pasywne Systemy rfid działają w pasmach niskiej częstotliwości (LF), wysokiej częstotliwości (HF) i ultrawysokiej częstotliwości (UHF).

Tagi pasywne można integrować na wiele różnych sposobów, w zależności od konkretnych wymagań aplikacji RFID. Można je zintegrować, na przykład, między warstwą klejącą a etykietą papierową, aby wykonać inteligentne etykiety RFID. Tagi pasywne mogą być również zintegrowane z szeroką gamą urządzeń lub opakowań, aby chronić tag przed ekstremalnymi temperaturami lub agresywnymi chemikaliami. To jest przykład trwałego tagu.

W aktywnych systemach RFID tag wysyła sygnał radiowy do czytnika i anteny odczytowej (zwanej również bramką). Aktywne systemy RFID posiadają tagi z własnym nadajnikiem i źródłem zasilania, najczęściej baterią lub ogniwem słonecznym. Aby wydłużyć żywotność baterii, wysyłają sygnały radiowe o regulowanych porach. Są też znacznie droższe niż tagi pasywne. Bramki odbierają sygnał aktywnego tagu i mają możliwość monitorowania lokalizacji tagu w czasie rzeczywistym (oraz obiektu, na którym tag jest zamontowany).

Częstotliwości RFID

Częstotliwość odnosi się do wielkości fal radiowych. Systemy RFID działają w pasmach niskiej częstotliwości (LF), wysokiej częstotliwości (HF) i ultrawysokiej częstotliwości (UHF). Fale radiowe zachowują się inaczej na każdej z tych częstotliwości, a korzystanie z każdego pasma częstotliwości ma swoje zalety i wady w odniesieniu do prędkości odczytu, odległości odczytu oraz ingerencji w materiały w najbliższym otoczeniu.

RFID o niskiej częstotliwości (LF)

Odległość odczytu jest niewielka (maks. 50 cm), a prędkość odczytu jest mniejsza niż przy wyższych częstotliwościach (HF/UHF). LF jest najbardziej odpowiedni do kontroli dostępu, identyfikacji zwierząt, zarządzania zapasami.

RFID wysokiej częstotliwości (HF)

Odległość odczytu wzrasta do 1 metra, a prędkość czytania jest wyższa w porównaniu do LF. HF jest używany głównie do kontroli dostępu i elektronicznych kart bankowych. W tym paśmie częstotliwości istnieją różne standardy ISO, a także Near Field Communication (NFC).

Komunikacja bliskiego zasięgu (NFC)

NFC to bezprzewodowy sposób wymiany niewielkich ilości informacji w promieniu 10 centymetrów. Chip w Twoim urządzeniu NFC komunikuje się z innym urządzeniem NFC, na przykład systemami płatności lub smartfonami. Aby wymienić informacje z urządzeniem NFC, wystarczy dotknąć innego urządzenia NFC. NFC jest często wykorzystywane do realizacji płatności lub wymiany zdjęć, filmów za pośrednictwem smartfonów. Nie musisz pobierać aplikacji ani wprowadzać hasła.

RFID o ultrawysokiej częstotliwości (UHF)

W przypadku UHF odległość odczytu sięga nawet 12 metrów, a prędkość odczytu jest znacznie wyższa w porównaniu do LF i HF. UHF jest najczęściej używany w rozwiązaniach logistycznych i detalicznych.